“Er gaat niets boven deze Groninger” aldus verslaggever Joris van de Berg. Bij sporten als wielrennen gaat het vaak over de regionale herkomst. Dat onze held Bauke in Monaco woont is dan niet interessant. Zo ook Robert Gesink. Die woont in Andorra en laat dat graag weten gezien zijn fraaie foto’s. Maar voor ons blijft Robert bij voorkeur de ‘condor van Varsseveld’.
De overwinning van Bauke Mollema in de 14 etappe was eigenlijk te voorspellen, hoewel slechts twee mensen dat ook deden in het wielercafé. De concurrentie in deze heuveletappe is hevig. Hierna komen de echte bergen en daarna nog twee keer sprinten voor Cavendish. Iedereen weet het maar alleen Bauke weet wanneer hij echt moet fietsen.
Op die momenten is het Bauke Mollema de eigenzinnige Groninger. En niet de Monagask.
Na afloop bespeelt Mollema de verslaggevers net zo handig als zijn tegenstanders. Met wat gemeenplaatsen en vriendelijke woorden, soms een lachje. Van Bauke willen we graag meer weten (“welke boeken lees je?”) maar je hoort het niet. De sfinx uit Groningen.
De 15e etappe finisht in Andorra. Trouwens weer niet berg-op maar in het oude stadje
In het mini-staatje woont Robert Gesink, met zijn gezin en tuk-tuk-koffiebarretje. Robert is in de 3e etappe uitgevallen na een tuimeling over Geraint Thomas.
De NOS, Joris van de Berg voorop, hoopt dat hij bij de finish staat staan met zijn mobiele koffiebar en dat zijn dochter met een vlaggetje zwaait. Dat zou pas een gezellig item zijn voor de Avondetappe.
Maar Gesink is net zo ongrijpbaar en onvoorspelbaar als Mollema. Terwijl de spotlights hem zoeken zit Robert in de Achterhoek. Terwijl de renners over de 2400 meter hoge Port d’Envalira vliegen, keuvelt de Achterhoeker over de Robert-Gesinkbult (mooie tocht via Komoot vanuit het wielercafé). En hij lacht zijn mooiste grijns als hij bovenop zijn fiets tegen de watertoren zet en denkt aan zijn tuk-tuk in Andorra.
