Mensen die de koers kijken zijn er in twee soorten. Je hebt de multitasker, de kijker die er wat bij doet. De laptop of een zogend kind op schoot, maar ook met de TV slechts als achtergrondbehang. De multitasker wordt actief volger als de toonhoogte van de commentator verandert. Kinderen geen bezwaar.
De andere kijker wil alles zien van de koers, inclusief de bespiegelingen van Wuijts en De Cauwer en de zwevende adelaars van Karsten Kroon. Voor de omnivoor is het profielkaartje van de koers en ProCycling Stats de enige afleiding die is toegestaan. Kinderen zijn hinderen, de rest van het gezin ook trouwens.
Ik ben van het laatste – een beetje nerdy – soort. Dat is best lastig, want tijdens de koers sta ik ook achter de bar van het wielercafé. En de meeste klanten zijn van het eerste soort, als ze al van wielrennen houden.
Klanten zijn natuurlijk ten eerste belangrijk omdat ze de exploitatie van het wielercafé mede dragen. Een verse koffie of koele Kwaremont. Maar al consumerend zijn het ook koers-verstoorders. Speciaal voor mensen als ik heeft de kabel-provider een aantal belevenis-functies in het pakket gestopt: beeld stilzetten en terugspoelen.
Beide functies gebruik ik geregeld. En hoewel de kijkende gasten zich veel onderling onderhouden klinkt toch verontwaardiging. Laatst zag ik vanuit een ooghoek Bauke Mollema in Luxemburg door een bocht vliegen. Nog voordat de plakjes kaas op de tosti worden gelegd staat het beeld stil. En terwijl het tosti-ijzer en de clientèle sputteren spoel ik Bauke terug naar het moment van vlak voor de bocht.
Helaas voor Bauke loopt het ook na de rewind slecht af, maar hebben de mensen het allemaal goed kunnen zien. Iedereen blij, behalve Bauke natuurlijk.
Nu is het wielercafé allesbehalve een plek voor ramptoeristen. Ook geniale stijlvondsten van Wuijts, onverstaanbaar Waaslands van De Cauwer worden in rewind nog graag herkauwd. En de achteruitvliegende adelaars in de Pyreneeën zijn iconisch geworden. De extra’s van de nerdy omnivoor achter de bar.