Topsport kan hard zijn. Tom Dumoulin doet alles goed. Maar het kan zomaar zijn dat hij na de tijdrit op de derde plaats eindigt.
Vooraf had Dumoulin als grootste tegenstanders Froome, Nibali en Quintana genoteerd. Na twee weken waren Nibali en Quintana al verslagen. En in de derde week moest ook Froome eraan geloven. Petje af.
Bij de Tourstart in de Vendee zouden we met deze uitslag de voorbereidingen voor een heldenontvangst al gaan voorbereiden. Nu blijkt Tom echter kansloos voor de eindzege. En zelfs het podium is nog niet zeker.
Want twee nieuwe gezichten doemden op. Thomas en Roglic. Daar heeft Tom zoals hij zelf zegt veel respect, maar o wat had hij ze graag van de fiets willen meppen. En wat een frustratie dat beide nieuwe opponenten ook nog eens met de lauweren van een etappeoverwinning gaan lopen.
Het zat Tom heel hoog. En het moest eruit. Meteen na de finish waar hij nog als een bezetene had gesprint om een paar bonusseconden te scoren plopten er 20 microfoons onder zijn brede kin. De camera’s erachter. Die registreerden ternauwernood het gezicht van Dumoulin. Dat vinden wij goed maar de sponsor wil ook de naam goed in beeld. Dus frommelt een PR-man een Sunwebpetje op zijn hoofd.
Dat is het moment dat de na-koers ontplofte.
Daarvoor had hij vooral de motor waar Roglic achter kon stayeren de schuld gegeven. In de hoop dat wij dachten aan zijn bestrafte stayer bij Mûr de Bretagne. En dat wij dus zouden pleiten voor een straf voor Roglic. Twintig seconden zou al genoeg zijn.
Het was allemaal de heat of the moment. Het gescheld over kutzooi en onreglementair hoort daar bij. Dat weet iedereen. Maar toen dat petje op zijn kop werd gedrukt schoot hij echt uit de slof: “Flikker op man!”
Misschien werkt het uiteindelijk goed uit voor de tijdrit, deze uitbarsting van adrenaline. Maar ik merkt een beetje veel frustratie.
In de tijdrit kan Tom onze steun best gebruiken. Allez Dumoulin!