Hennie Kuiper heeft een warm plekje in onze wielerharten. Hoe komt dat?
Is het om de mix van topklasse en bescheidenheid? Is het omdat hij ten onrechte de overwinning van de Tour de France misliep? Allemaal redenen waarover Hennie zelf de schouders ophaalt. Het verhaal over de kasseien van de Parijs – Roubaix past hem beter. Tegenslag op tegenslag, en toch reed hij als winnaar het rondje over de wielerbaan.
Op woensdag 6 juli hebben wij er al vijf etappes in de Tour op zitten. Waarschijnlijk hebben we al een spectaculair verloop gezien met de etappe van deze dag als klapstuk: de rit over de kasseien rond Roubaix.
En juist op deze avond avond vertelt Hennie Kuiper hoe het eigenlijk had gemoeten. Of niet, want daar is hij te bescheiden voor. Maar we kunnen er zeker van zijn dat hij een scherpe mening heeft over de keuze van de renners in deze stuiteretappe.
Ondanks de actualiteit zal Frans Miggelbrink, de spreekstalmeester deze avond, niet vergeten om Hennie te vragen naar zijn eigen overwinning in Roubaix in 1983. Hoe zat Hennie er toen vooraf bij? Welke keuzes maakte hij tijdens de koers? Had hij goede knechten of deed hij alles zelf? En wat dacht hij toen zijn band er op de kasseien af was gelopen en hij handenklappend langs de kant stond?
En als er tijd is komt ook de andere overwinningen aan de orde, de olympisch kampioen van exact 50 jaar geleden, mind you.
We maken er dus een mooi wielerfeestje van. De bedoeling was (zoals aangekondigd) om Achterhoekse talenten in het licht van deze topper hun successen te laten vieren. Maar zoals dat gaat in het huidige wielrennen: zijn de mannen niet aan het koersen dan zitten ze wel op hoogte. Zelfs met een gebroken arm fietst Koen Bouwman in Tignes. Waar trouwens ook Gijs Leemreize dan op hoogte traint. Dus heb ik andere Achterhoekers gevonden met staat van dienst op de kasseien.
Maar waar jong talent in deze periode lastig is te vangen heeft een oude meester als Tristan Hoffman wel tijd. Voor zijn ploeg Bike Exchange gaat hij niet naar de Tour, dus kan hij aanschuiven aan de tafel. Een historie in het kasseienwerk heeft de flandrien van Groenlo wel degelijk, met een tweede plaats in Roubaix in 2004. Als ploegleider heeft hij daarna een scala aan ervaringen in een grote diversiteit aan ploegen opgedaan. En tenslotte kun je juist hem goed vragen hoe het met Dylan Groenwegen gaat.
Als dat geen recept is voor een gezellig feestje.
De veelwinnaar in de Tour, Jelle Nijdam, was ook een goede coureur in de Vlaamse koers. In Roubaix was er weliswaar geen podium maar ook geen jodium. Op een of andere manier danste Jelle over de kasseien. Het geheim? Op 6 juli zal hij het vertellen.
Het wordt zeker zo’n goed feestje als op 25 juni, in de bieb, waar Mart Smeets zijn nieuwe boek presenteerde. Maar dan veel gezelliger want in het van wielerhistorie doordrongen wielercafé komen alleen de grootste koersliefhebbers. En de grootste winnaars. Je hoort er de komende dagen meer over.
Dompel jij je ook onder in de rijke historie? Want Hennie is dit jaar niet alleen 50 jaar geleden olympisch kampioen, hij heeft ook Vlaanderen, San Remo en Lombardije op zijn palamares. En Roubaix dus.
En wil jij ook zo nu en dan weer boven komen in het heden? In de Tour van 2022?
Meld je dan nu aan door een ticket te bestellen. Je krijgt dan een uniek nummer, dat je moet meenemen. Er is plaats voor 50 mensen, een intiem feestje dus.
Update 4 juli: Er kunnen helaas geen tickets meer worden besteld. Volgende keer beter.