“Het verdict is duidelijk” zou Mart Smeets zeggen. “De Welshman wint, de Keniaan wordt derde. Daartussenin een Limburger. En de bolletjestrui is voor die gekke Franse rittenkaper.” De Tourpool van het Wielercafé is ook duidelijk: veel deelnemers, één winnaar, iedereen hartelijk dank.
De truienverdeling en punten voor de eindklassering zorgen voor een flinke husseling van de stand. Herman Gelling, die het met zijn sprintersploeg tot en met de laatste etappe zo goed deed, staat daardoor in de eindscore met lege handen. Zijn team met onder andere Kristoff en Degenkolb bezorgden hem veel punten, maar hij had geen mannen uit de top 20 van de eindrangschikking.
Voordat ik bij de prijswinnaars kom heb ik twee speciale vermeldingen. Een voor Michael Rave die de meeste klassementspunten binnenharkte. Michael heeft een neus voor de mannen van het algemeen klassement. En voor Jeroen Brok, de enige die Geraint Thomas in zijn ploeg had opgenomen. Dat hij toch naast de hoofdrijs greep is te wijten aan het aantal opgevers (en heel misschien een slecht advies).
De winnaar van de Tourpool van het Wielercafé is echter geworden Jan Matheeuwsen. Hij stond al wekenlang bovenaan en held dat vast. Van harte gefeliciteerd, Jan. Jouw prijs is het ‘grote wielerspel en uit de koelkast een tripel naar keuze.
Tweede is geworden Menno Dijs, dankzij een goede pick van klassementsrenners. Voor hem staat een drietal biertjes van ‘dubbel’ allooi te wachten
En Karel Bosman mag voor zijn derde plek een Fritz-pakket ophalen.
Dankzij de wetgeving (VGA) ben ik niet in het bezit van uw e-mailadressen. Ik zal de genoemde prijswinnaars proberen te bereiken. Maar als u als lezer een helpende hand wilt uitsteken en ze wilt attenderen dan zou dat erg fijn zijn.
Ik dank iedereen voor deelname aan de tourpool van dit jaar. Hopelijk tot volgend jaar.
Met koersende groet
Gerrit Geuvers
(de rode lantaarn, geen prijs)