Tom Dumoulin is een baas. Een baas heeft het voor het zeggen. Maar is hij te ver gegaan?
Onze landgenoot in de leiderstrui van de Giro d’Italia veroorlooft het zich om grote jongens aan te spreken op hun gedrag en alsof dat niet genoeg is ook de andere Nederlandse toppers.
Tom was boos dat Nibali en Quintana niet wilden rijden achter de nummer vier in het klassement, Thibaut Pinot. Ik vond dat ook wel een beetje vreemd, want het gehijg van de Fransman is bij Nibali warmer dan bij Dumoulin.
Maar het is natuurlijk de keus van de Italiaan. In ieder geval maakt hij dankbaar gebruik van de opwinding van Tom Dumoulin om voor eigen publiek de groothartige wielrenner uit te hangen.
Het bondje dat ‘de Italiaan en de Columbiaan hebben gesloten’ zat Tom dwars. Maar het ergste vond hij dat de Nederlandse toprenners, Mollema en Kruiswijk, geen samenwerking met hem wilden aangaan.
Een samenwerking, dat doe je als je er je er zelf ook iets aan hebt. Tom kan een gangmaker goed gebruiken. Of iemand die een achtervolging afstopt. Ik zie dat Bauke of Steven best wel doen.
Maar dan, wat heeft Tom aan zijn bondgenoten Bauke en Steven te bieden? Een bidon? Of een banaan?
Vraagt hij niet teveel van de Nederlanders?
En tergt hij de Haai van Messina niet teveel?
Had hij beter zijn mond kunnen houden?