In de jaren ’70 heb ik me altijd zeer vermaakt met de ‘Schutters’, in het Engels Dad’s Army. De manschappen van captain Mainwairing verkeerden in een comfortabele positie. Ze verbleven in eigen land, en toch sloeg soms de paniek toe. Korporaal Jack Jones (met het brilletje) adviseerde zijn collega’s een welgemeend ‘don’t panic’. Maar door zijn nerveuze gebaartjes en hoge, overslaande stem was het effect onder de recruten echter tegengesteld aan zijn intentie.

Daar moest ik aan denken, op de middag dat het peloton naar Mûr de Bretagne fietste.

waaiers

De etappe naar de Mûr de Bretagne leidde de betere fase van de Tour de France in. Wind schuin op de weg deed Quick Step besluiten tot een schiftingsactie. Wat een geweldige waaier was dat. Helaas was de camera niet goed bij de mannen die net-wel-net niet konden aanklampen. De paniek in de ogen als het ruwe rafelrandje van de weg steeds dichterbij komt. Het is geen leedvermaak, het is genieten van sport om te winnen.

vastberaden

Bovendien: alles kwam goed. Ook de mongolenwaaier met voorin LottoNL-Jumbo harkte weer naar voren. Ze reden vastberaden maar rustig het achterste peloton naar voren. Geen paniek, ogenschijnlijk. Ook niet toen Roglic op een vluchtheuveltje strandde en zijn bidon verloor.

Aan de voet van de heuvel was alles weer in orde.

geen paniek

In het lokale rondje om het stadje Mûr de Bretagne kreeg Dumoulin dat wat elke renner kan overkomen: panne. Een slecht moment natuurlijk, vijf kilometer voor de streep, bovendien in een afdaling. Toch sloeg het gestuntel van Dumoulin en Geschke over op de kijkers in het Wielercafé: “Geen paniek!” schreeuwden we naar het scherm.

Het was grappig en misschien wilden we Tom wel een relativerende glimlach bezorgen met onze Schutters-taal. Maar hij hoorde ons niet.

stress

Ik denk dat hij helemaal niets hoorde. De stress slaat bij hem door op een intense focus. Naar voren en snel een beetje. Volgens mij sloeg de paniek zelfs over op Laurens ten Dam die van schrik aan de voet van de laatste beklimming stopte en onmogelijk zijn kopman kon bijhouden die nog de snelheid van de afdaling in zijn fiets had zitten.

Tom verliest zomaar 44 seconden op Froome en omdat hij opzichtig meeliftte in de slipstream van de ploegleidersauto kreeg hij een malus nog eens 20 seconden.

gemakzuchtig

Voordeel van deze actie is dat de ploeg zich beter prepareert op pech langs de weg. Maar vooral dat Tom Dumoulin niet meer in de besteklassementrennerszetel zit. Het leek me dat Tom een beetje gemakzuchtig werd.

Nu is er een achterstand goed te maken. Geen tijd meer voor paniek, Tom moet d’ran!