De smurfen zijn een vervelend volkje. Dat is de mening van een tovenaar, Gargamel. In de etappe naar Alpe d’Huez werd duidelijk waarom de tovenaar zo’n gelijk heeft. Dankzij de vele mensen met hun mobieltjes was te zien dat zelf grote smurf zich niet voorbeeldig gedraagt. Hij raakte Froome wel degelijk met zijn vuistje.
Mobieltjes in de hand van ene Zidane maakten van onze Steven Kruijswijk bijna een onsterfelijke held. Daardoor kunnen we zien wat er precies gebeurd. En daardoor zagen we ook een smurf die Nibali van zijn fiets trok. Per ongeluk? Die man had daar helemaal niet moeten staan. Expres dus. Moedwil.
En die vadsige stomper. Dat was zeker de schuld van de politie-agent die 20 meter verderop stond? De vadsige bokser en de rest van de smurfen zijn snel gevlucht. Naar hun geheime paddestoelendorp.
Ongrijpbaar zijn ze, die gekken langs de kant van de weg. Met een knal voor de kop van Froome zal die grote smurf vast lucht hebben gegeven aan zijn boosheid. Ik vermoed dat hij denkt dat Froome doping heeft gebruikt. Waarom hij dan niet Steven Rooks of Richard Virenque een knal voor de kop geeft weet ik niet. In ieder geval zorgt hij ervoor dat wielrennen steeds verder van de supporters komt te staan. De hekken worden langer en hoger en de beveiliging voor en na de koers intenser.
Als ik Gargamel was dan had ik grote smurf en zijn smurfendorpje wel gesmurfd. En ik denk dat ik dan vanavond Smurfensoep had gesmurfd.